Τετάρτη 2 Απριλίου 2025 - Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου στο 3ο Γυμνάσιο Αιγάλεω: Οι μαθήτριες και οι μαθητές της Β΄ και της Γ΄ Γυμνασίου και τα μέλη του Ομίλου Φιλαναγνωσίας προτείνουν…

 

Για να δείτε ολόκληρη την παρουσίασή μας: https://drive.google.com/file/d/1GAMMpwyDUiBzzQ4U_8GSBmSuDi9QoV5H/view?usp=drive_link

 

 

     Αυτήν τη χρονιά ο Όμιλος Φιλαναγνωσίας ασχολείται με το βιβλίο “Χρυσά κουπιά” της Μαρίας Παπαγιάννη. Κάθε Δευτέρα συναντιόμαστε -η Ηλιάνα, η Γεωργία, ο Κωνσταντίνος, η Καλυψώ, η Ιφιγένεια, η Ειρήνη Χρυσοβαλάντου, η Μαρία Σοφία και η κ. Μίχου- και, συνδυάζοντας εσωτερική και φωναχτή ανάγνωση, έτσι ώστε όλοι/όλες να απολαύσουμε τη διήγηση, προσεγγίζουμε  το σύγχρονο αυτό λογοτεχνικό βιβλίο. Η ανάγνωση ξεκίνησε με ενδιαφέρον και περιέργεια, τα  οποία σε κάθε κεφάλαιο εντείνονται από κάποιο καινούργιο στοιχείο ή πληροφορία.

      Βέβαια, τα παιδιά της Γ΄ Γυμνασίου (στο Γ΄3, περσινό Β΄3) διαβάσαμε το βιβλίο αυτό κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς 2023-24. Από τα τέλη Οκτωβρίου ως τον Μάιο, αφιερώναμε λίγη ώρα κάθε εβδομάδα, στο πλαίσιο των μαθημάτων της Γλώσσας και της Λογοτεχνίας, και όλοι/ες μαζί ολοκληρώσαμε το βιβλίο, αξιοποιώντας κάθε φορά και τα ημερολόγια ανάγνωσης, για να καταγράφουμε τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις απορίες που προέκυπταν από την ανάγνωση και τη συζήτηση.

 

     Με αφορμή το βιβλίο αυτό, προσεγγίσαμε θέματα όπως:

η απώλεια, οι οικογενειακές και διαπροσωπικές σχέσεις, το ενδιαφέρον για το παρελθόν, η αναζήτηση, η αντιμετώπιση “δύσκολων” ζητημάτων στην καθημερινότητα, ο ρόλος της φαντασίας, η αλληλεγγύη, η ενηλικίωση, ιστορικά ζητήματα: η Κατοχή, η Αντίσταση, τα παιδιά στην Κατοχή…

    Τι μας έμεινε από αυτήν την εμπειρία της συλλογικής ανάγνωσης;

“Έχω κρατήσει τον σκελετό του μυθιστορήματος και κάποια ‘αστεία’ κομμάτια. Όμως, ακόμα και με αυτόν τον λεπτό σκελετό αναμνήσεων, έχω να πω ότι αυτό το βιβλίο παραμένει το αγαπημένο μου από όσα έχω διαβάσει, μαζί και η παρέα που είχα όσο το διάβαζα.” (Κωνσταντίνος)

“Μου έμεινε η ανάγνωση που κάναμε και η κουβέντα που είχαμε γύρω από το βιβλίο, αλλά και οι σημειώσεις στο τετραδιάκι μας.” (Αντώνης)

“Μου άρεσε πολύ που διαβάζαμε το βιβλίο όλοι μαζί και γράφαμε στο ημερολόγιο ανάγνωσης. Αυτό με βοήθησε να θυμάμαι και να καταλαβαίνω όλο και περισσότερο.” (Αναστασία)  

“Μου άρεσε ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίσαμε το βιβλίο μαζί με την καθηγήτριά μας. Θα ήθελα το βιβλίο να συνεχίζεται και η βασική μου απορία είναι το πώς τα κορίτσια διαχειρίστηκαν τελικά τον θάνατο…” (Θοδωρής)

 

     Αλλά και φέτος στο Γ΄3, με τον ίδιο τρόπο (αφιερώνοντας χρόνο μία φορά την εβδομάδα, διαβάζοντας μαζί και κρατώντας σημειώσεις στα ημερολόγια ανάγνωσης) έχουμε ήδη διαβάσει ένα βιβλίο, που μας έδωσε την ευκαιρία να σκεφτούμε, να αναζητήσουμε απαντήσεις και, κυρίως, να θέσουμε νέα ερωτήματα για κρίσιμα ζητήματα της ζωής, με οδηγό μας τον δεκάχρονο πρωταγωνιστή, τον Όσκαρ. 

 

    Γιατί σας προτείνουμε αυτό το βιβλίο; 

“Στην αρχή, δεν πολυήθελα να διαβάσω αυτό το βιβλίο, γιατί μου θύμιζε ένα συγγενικό μου πρόσωπο. Μετά από κάποια κεφάλαια δεν μου φαινόταν και τόσο κακό. Τελικά, μου άρεσε να διαβάζουμε αυτό το βιβλίο τόσο πολύ που ανυπομονούσα για κάθε μάθημα. Ανυπομονούσα να διαβάσω το τέλος που θα λέει ότι τελικά ο Όσκαρ τα κατάφερε και νίκησε την αρρώστια, όμως αυτό δεν συνέβη... Βέβαια, παρόλο που το βιβλίο με στενοχώρησε, με έκανε να έχω ελπίδες ότι ο Όσκαρ θα τα κατάφερνε. Σίγουρα θα πρότεινα αυτό το βιβλίο!” (Νικολέττα)

“Θα πρότεινα το βιβλίο σε άλλους/ες, γιατί μεταδίδει πολλά μηνύματα ζωής, σε βάζει να σκεφτείς καλύτερα και, ταυτόχρονα, έχει πλάκα…” (Άκης)

“Θα πρότεινα το συγκεκριμένο βιβλίο, καθώς θέτει ενδιαφέροντα ερωτήματα και μας βάζει στη διαδικασία να προβληματιστούμε. Μιλάει βαθύτατα για τη ζωή και τον θάνατο, την πίστη, αλλά και για οικογενειακά θέματα. Θα το πρότεινα, λοιπόν, κυρίως σε άτομα που τα απασχολούν αυτά τα θέματα.” (Μαρκέλα)

 

     

     Για την ανάγνωση των διηγημάτων αυτής της συλλογής συνεργαστήκαμε στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Καθένας και καθεμία από εμάς διάβασε ένα από τα διηγήματα και, στη συνέχεια, καταγράψαμε τις εντυπώσεις μας και τις μεταφέραμε στα υπόλοιπα παιδιά της τάξης μας. Έτσι ανταλλάξαμε απόψεις και εντυπώσεις και αποκτήσαμε μια ολοκληρωμένη εικόνα του βιβλίου αυτού, στις σελίδες του οποίου η συγγραφέας καταγράφει τις παιδικές της μνήμες και, ταυτόχρονα, ένα σημαντικό κομμάτι της νεότερης Ιστορίας: την εποχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, της Κατοχής, της Αντίστασης και της Απελευθέρωσης (1940-1944).

   Μέσα από διηγήματα όπως… “Η τρελή των Εξαρχείων”, “Η ξύλινη κασετίνα”, “Τα δάκρυα της δασκάλας”, “Ο θείος από το φεγγάρι”, “Ο κατάσκοπος Παναγιώτης”, “Ο μπαρμπα-Θωμάς και τα παγόνια”, “Τα πράσινα μανίκια και ο καιρός της σοκολάτας”…

… συγκινηθήκαμε, προβληματιστήκαμε, μάθαμε πολλά, αλλά και εμπνευστήκαμε, ώστε να δημιουργήσουμε, να εικονογραφήσουμε αυτές τις ιστορίες με τον δικό μας τρόπο, να φτιάξουμε κολάζ, αλλά και κόμικ, να δώσουμε τις δικές μας ερμηνείες και προεκτάσεις.